کل کل بله ناسزا خیر

به نام خدا

فوتبال جذابترین و محبوبترین رشته ورزشی دنیاست که در اون اشکها و لبخندهای زیادی به وجود آمده چه بسیار هوادارانی که به دلایل مختلف جان خود را به خاطر عشق به فوتبال از دست داده اند عشقی که فقط و فقط یک طرفه است یک طرف ما و امسال ما هستیم و طرف دیگر ورزشی بیرحم که بدون شک میتوان آن را پدیده افسانه ای قرن گذشته دانست عشقی فقط و فقط یک طرفه زیرا فوتبال برای ما که برای آن از همه چیز خود میگذریم دل نخواهد سوزاند حتی لحظه ای صبر هم نخواهد کرد حال این عشق یکطرفه نیز ابعاد بسیار وسیع و رنگارنگی دارد که علاقه مندان خود را به یک سو و به یک نقش و نگار از میلیون ها آرم مختلف خود خواهد کشاند هر چند که عشق به فوتبال حد و مرزی ندارد اما تقسیم بندی شده است که این تقسیم بندی نیز خود از ذات فوتبال بی رحم تر است و این سینه چاکان را مقابل هم قرار میدهد حال اینکه ما در کدام طرف این مرز بندی قرار خواهیم گرفت خود مهم ترین موضوع است موضوعی که این نامعادله چند مجهولی را حل خواهد کرد.

در برابر هم قرار گرفتن هواداران تیمهایی که در مقابل یک دیگر قرار دارند از جمله مشکلات اساسی دنیای زیبای ورزش است و چه بسا خون هایی که در این برهه به این زیبایی ها علامت سوال می بخشند.باشگاهها همچون یک خانه هستند خانه هایی که حد و مرز جغرافیایی ندارند و همه روزه ساکنین بیشتری رو در خود فرو خواهند کشید:

خانــــــه ای ساختیم                 ســـایه بانش همه عــشق
زیـــــر پا فــرش غرور                 و حصارش همه تکرار صفـا
ما در ایـن جمع لطیف                 لطف دیدار تو را می طلبیم

و این است زبان بی زبانی این خانه های فرهنگی ورزشی که شب و روز علاقه مندان را به طرف خود خواهند کشید حال باشگاه های بزرگی نظیر بارسلونا رئال مادرید میلان بایرن مونیخ و منچستر و ... این اهنگ را دل نواز تر می خوانند و دوست داران بیشتری رو به طرف خود میکشند زیرا قصری بزرگ پر شکوه و زیبا دارند که انسان را مات و مبهوت میکند اما این تنها ظاهر قضیه است در واقع این خانه نیست قصر هم نیست بلکه یک دژ و پادگان جنگی است که سربازان خود را به جنگ اصلی ترین رقیب(هم شهری و یا دشمن دیرین)خود خواهد فرستاد و این سربازان تلسم شده بدون در نظر گرفتن هیچ معیاری به جنگ هم خواهند رفت حال انکه در انتها این جنگ هیچ چیز را بدست نمی آورند پس بیایید حداقل خود را به سیاه چاله های این دژ نبریم زیرا آنجا از همه مکانهای دیگر بیشتر سرود عوام فریبانه به صدا در می آید.چه بسا سربازانی که در دو دژ گوناگون قرار دارند که کاملا در مقابل هم هستند ولی دوستی ای زیبا و دل نشین دارند پس بیایید این دوستی ها را تحکیم بخشیم.البته گذر از لذتهای این دژها و نادیده گرفتن این شادی ها و لذت ها بی رحمی است و ما مانند فوتبال بی رحم نیستیم اما بیایید به این لذتها جهتی درست بخشیم.

رو در روی هم قرار گرفتن و تیمهای خودی را به رخ رقیب کشیدن لذتی دیگر دارد اما بیاییم این لذت ها را مسموم نکنیم و با ناسزا گویی به یکدیگر و از پشت خنجر زدن این لذتها را تبدیل به عصبانیت نکنیم و مطمئنیم و میدانیم که هیچ کس در ناسزا گویی کم نخواهد اورد و عقب نشینی نخواهد کرد پس بیایید لذت ببریم اما عصبانی شویم به امید کلکلی زیبا و جاودان بدون کوچکتیرن توهین.


این مطالب هم در طرح عملیات فرهنگی قرار داره و از قانون کپی رایت پیروی نمیکنه مانند دیگر مطالب این وبلاگ.(زیاد جدی نگیرین)

نویسنده مصطفی